یه سوال دارم و امیدوارم ایگنورم نکنید و بهش جواب بدید
ذهنتون رو به چی تشبیه میکنید؟یه مکان یه شی یه موجود یه فرا طبیعی یا طیف رنگ؟(اگه دوست دارید میتونید علت تشبیهتونو بگید)
هیچ محدودیتی برای جواب هاتون وجود نداره میخواد خیالی یا ترکیبی یا چندتا هم باشه
منتظرم~
خودم ذهنمو به یه عروس دریایی بی رنگ و زهر دار تشبیه میکنم که رنگ اطراف رو به خودش میگیره..
+چه حسی داره وقتی دوباره سرم پر از آبیه؟
عام... نمیدونم واقعا... شاید یه اتاق خالی که هر لحظه تبدیل به یه چیزی میشه
یه بار یه جنگل یه بار یه جایی وسط فضا...
بیشتر شبیه اسفنجه
هرچی بهش میرسه جذب میکنه و تاثیرات میمونه و حالا حالا ها نمیره
+ بلا چان ابی رنگ زیبایی و خستگیه بنظرم وایب تو رو میده🌼
ذهنم دخیخا شبیه فروشگاه لباسه هی اجناس جدید میاد تعویض میشه رنگ و مدل و همه چیش=-=
+چرت اند پرت
یه کتابخونه که رفته زیر اقیانوس که توش پر از مرجان و ماهی و عروس دریاییه..
و یه نهنگم توش زندونی شده.
از بچگی وقتی اون قسمت از کارتون باب اسفنجی رو دیدم که توی مغزش مثل یه اداره بود با کلی پرونده ک فکرا و خاطره هاش بودن منم برای خودمو همین طوری تصور کردم
مثل یه اداره ای که یه کپی از من پشت سر یه کپیه دیگه تو صف وایساده تا نوبتش شه
شده یسری روزا وقتی یهو یه مشت فکر باهم میان به خودم میگم دوستان عزیز فکرای زیبا لطفا به نوبت بیاید صف ببندین XD
ولی جدا از شوخی همین طوریه
شاید بتونم اون رو به جنگ جهانی سومی با خون هایی آبی و قهوه‌ای یا عشقی غیر قابل لمس یا قفلی بدون کلید تشبیه کنم؟ یا شایدم به زندان شادی و کینه یا سربازی/سرگردی که قانون رو زیر پا نمیزاره؟ شایدم کارآگاهی سرشار از منطق یا یک بچه ترسو و احساساتی؟
ازونجایی که هر جای ذهنم درگیر یک موضوع الکی و بچگانه شده شاید باید به یک وطنی که توسط هزارتا بیگانه اِشغال شده تشبیهش کنم؟!
ذهن من احتمالا شبیه یه جوجه تیغی کوچوله..
هم خودم و اذیت میکنه و درد می کشم وهم به آدمای اطرافم آسیب میزنه...
اما بازم دوسش دارم،چون خیلی لطیف تر از اون چیزیه که نشون میده🐨
